Sofie HAESAERTS : Grace has one Leg to stand upon - Eka Pada Pranamasana
L’ Observatoire - maison Grégoire et Bn PROJECTS sont particulièrement heureux de vous présenter Grace has one Leg to stand upon - Eka Pada Pranamasana, un projet spécifique conçu par Sofie Haesaerts pour la maison dans la foulée du projet Infinite vertical Thoughts qu’elle a développé en Inde en automne 2008 dernier.
Si Le titre s’éclaire directement pour ceux, qui, familiers de l’univers du yoga, auraient déjà pratiqué la position, il convoque, dans sa version occidentale, des notions d’élan, de verticalité et d’équilibre.
L’équilibre fragile, précaire d’une grâce que l’on ne peut appréhender que dans l’instant et l’immédiateté, l’instantanéité d’un coup d’œil, d’une tension ou d’un effort.
Sofie Haesaerts aime en effet le vertical, formellement déjà , mais par-delà cette acception littérale et plastique, aussi comme une invitation à dépasser l’horizontalité du fonctionnement associatif des idées reçues de notre quotidien.
Pour ses compositions spatiales qui peuvent ultérieurement prendre la forme dérivée d’un diaporama ou de photographies, Sofie travaille le plus souvent la forme sculpturale suivant le rythme évolutif d’une addition d’instants, d’instants de grâce.
la question du rythme est essentielle, centrale dans son œuvre, qui s’appréhende ainsi de façon autant spatiale que temporelle.
Partant le plus souvent d’objets trouvés, issus du quotidien le plus banal (marché aux puces ou autres) mais reconfigurés, recontextualisés, suivant une combinatoire d’associations délicates et éphémères tenant de l’équilibre virtuose.
Le dépassement de l’artefact commence par celui du champ et des destinations habituelles de l’objet trouvé ou rencontré, il se poursuit par celui des limites physiques ténues, quasi-gravitationnelles, des associations proposées, pour se terminer par celui inhérent à l’infini des combinatoires.
On aurait beau jeu ici d’arguer d’une transposition décorative, toute en grâce, du ready-made duchampien ou du mouvement appropriationniste.
Ce serait sans compter le caractère involutif du questionnement et du dépassement vers lesquels, l’air de rien, l’œuvre convie.
Cela nous apparaît à la fois clairement et subtilement dans les enjeux de la recherche « indienne  » de Sofie Haesaerts, dont quelques réalisations sont reconfigurées pour la première fois à la Maison Grégoire
Grace has one leg to stand upon est ainsi le titre de l’une de ces propositions sculpturales finalisées en Inde, au départ d’un assemblage sculptural conçu ici en Europe. L’œuvre confronte l’artefact métallique occidental, ré-appropriation combinatoire d’éléments industriels, et leur reproduction artisanale, labour-intensive, faite en inde.
Unready-made ou De l’œuvre d’art à l’ère de sa reproduction artisanale :
les enjeux apparemment décoratifs de l’opération, mimétique et émouvante, de la re-production assument ici un sens littéral.
Re-produit, l’artefact manufacturé se pare d’un sens nouveau, distinct, qui, autant que des interrogations esthétiques fondamentales, pose également la question d’une globalisation retournée.
La tension, à la fois désignée et réconciliée, entre artefact et objet manufacturé représente une énième déclinaison de la pensée dialectique qui sous-tend l’œuvre de Sofie Haesaerts :
entre semblant d’improvisation, hasard apparent des rencontres et l’ordre et la précision contrôlée, fragile des associations,
entre spatialisation singulière et régularité des déclinaisons sérielles, dynamique évolutive des compositions et unicité statique de l’instant sculptural, le déplacement, la transmutation ( voire la re-fabrication) de l’objet trivial créent autant de métaphores singulières qu’elles n’ouvrent un vaste champ d’investigations formelles et conceptuelles..
Emmanuel Lambion
Vernissage le 22 Avril 2009, 19h.
Exposition ouverte les samedi de 14 Ã 18h., du 24/4/2009 au 31/05/2009
Et le vendredi 24 Avril de 19 Ã 22h.
UK
GRACE HAS ONE LEG TO STAND UPON
- EKA PADA PRANAMASANA
An Exhibition of
Sofie HAESAERTS
24 April 2009- 31 May 2009
L’ Observatoire - maison Grégoire and Bn PROJECTS are particularly proud to present
Grace has one Leg to stand upon - Eka Pada Pranamasana,
a site-specific project by Sofie Haesaerts.
This exhibition is a natural extension of the work the artist recently developed over the course of her stay in India (Infinite vertical Thoughts) in the fall of 2008.
For those familiar with the world of yoga, the title of the show may prove familiar – especially for the few who may have actually tried the position.
For the majority of us, the English translation brings about notions of balance and vertical thrust, which convey an idea of precariousness and fragility : if one speaks of balance, it is indeed a balance which cannot be reached for and seized, but one that resides in the fugitive instant of a lucky glimpse.
It is abundantly clear that Sofie Haesaerts enjoys working with all that is vertical : themes and compositions ; but beyond the purely formal and material expression of the concept, verticality also appears to work as an invitation to rise above the simple, associative, horizontal functioning of the everyday.
In her spatial compositions, which often take the derivative form of a slide show or of a series of photographs, Sofie Haesaerts has worked predominantly in the sculptured form following the evolving rhythm of instants of grace. The question of rhythm, spatial as much as temporal, is crucial in this process of unveiling.
The starting point for these sculptures is often mundane objects, found in the likes of a charity shop or a flea market. These objects are reconfigured, reassembled in a delicate array of ephemeral, fragile and literally ‘artificial’ associations.
The limits of the artefact are therefore pushed back in many ways : from the start by the displacement of its context and expected use ; then, in a quasi-gravitational way, in the physical fragility of the associations ; and, finally, in the virtually unlimited possibilities offered by these reconfigurations.
Beyond the all too simplistic references to duchamp’s ready-mades or of appropriationism, the substance of the work seems to reside more precisely in the involutive reflections it encapsulates. This is particularly explicit in the research carried out during Haesaerts’s Indian sojourn, of which several works are shown (and reconfigured) here for the first time.
Grace has one leg to stand upon is thus also the title of such one sculptural proposal : The metallic assemblage of industrial elements created by Haesaerts in Europe is placed in confrontation with its hand-crafted labour-intensive, Indian reproduction.
This is where the concept of unready-made or, to paraphrase it differently, the notion of the work of art in the age of its hand-crafted reproduction, could come to the fore…
One can feel that the mere decorative stakes of a mimetic reproduction may well have more subtle implications than expected, that they may be surpassed by aesthetic innuendo, challenging the usual paradigms.
But this is not all : for in a seemingly simple operation, there is also the hint of a statement about a different, reversed form of globalisation.
The designated and reconciled tension between artefact and manufactured work may also be interpreted as a further example of the dialectical tensions underlying Sofie Haesaerts’s work : for between the apparent improvisation and randomness of the associations and their controlled precision, between the specificity of a single composition and the regularity of the series, between evolutive dynamics and the static uniqueness of the sculptural instant, the operations of displacement, reconfiguration and transmutation undergone by her mundane, trivial objects open a field of wide formal and conceptual investigation - as much as they provide us with striking visual metaphors.
Emmanuel Lambion
Opening on 22 April 2009, 7 p.m..
Exhibition open on Saturdays 2-6 p.m.
24/4/2009 until 31/05/2009
(special opening on 24 April 2009, 7-10 p.m.)
NL
GRACE HAS ONE LEG TO STAND UPON
- EKA PADA PRANAMASANA
Een tentoonstelling van
Sofie HAESAERTS
24 april 2009 - 31 mei 2009
L’ Observatoire - Maison Grégoire en Bn PROJECTS presenteren u met veel genoegen het project Grace has one Leg to stand upon - Eka Pada Pranamasana van Sofie Haesaerts. Dit project werd specifiek ontworpen voor Maison Grégoire en is een vervolg op haar project Infinite vertical thoughts, dat ze in de herfst van 2008 ontwikkelde en uitvoerde in India.
De yogabeoefenaar herkent in de titel van Haesaerts’ project meteen de naam van een welbepaalde yogahouding. De Engelse vertaling van de titel roept een beeld op van verticaliteit, van sierlijkheid, van een fragiel evenwicht. Het breekbare en het gracieuze van dit kwetsbare evenwicht kan men inderdaad enkel grijpen in een moment van spanning, in de kortstondigheid van een inspanning.
Sofie Haesaerts speelt met het effect van de verticaliteit. Ze houdt van het verticale – niet alleen beeldend, als onderdeel van een bepaalde vormentaal, maar ook omdat die verticaliteit ons voortdurend uitdaagt om de horizontaliteit van het dagdagelijkse handelen en denken te doorbreken.
Haar ruimtelijke composities, die achteraf de afgeleide vorm kunnen aannemen van foto’s of diaprojecties, structureert Sofie Haesaerts vaak volgens een optelling van ogenblikken – momenten van gratie. Deze techniek manifesteert het ritme dat de sculptuur ondergaat in het moment. Het ritme is essentieel en staat centraal in Haesaerts’ œuvre, dat op die manier zowel een ruimtelijke als een tijdelijke dimensie krijgt.
Het basismateriaal van deze sculpturen bestaat meestal uit gevonden voorwerpen, bijvoorbeeld van de rommelmarkt ; banale objecten uit onze dagelijkse omgeving die de kunstenares in een nieuwe configuratie en een nieuwe context plaatst volgens een combinatieprincipe van efemere associaties, in een delicaat maar virtuoos evenwicht.
In dit nieuwe artefact worden de grenzen van het object op velerlei manieren verlegd : om te beginnen wordt het ontvreemd van zijn gebruikelijke context en bestemming ; in de fragiele verbindingen met andere elementen verlegt het zijn fysieke limieten en tart het de zwaartekracht ; en tenslotte overstijgt het zichzelf door de oneindigheid van mogelijke combinaties en reconfiguraties.
Men zou hier gemakkelijk een decoratieve versie in kunnen zien van de ready-made à la Duchamp of van het werk van de appropriationisten. Maar dat zou voorbijgaan aan een fundamentelere dimensie in Haesaerts’ sculpturale werk, die ons uitnodigt tot bevraging en reflectie. Dat wordt op een subtiele manier duidelijk in het artistieke onderzoek dat Sofie Haesaerts voerde tijdens haar verblijf in India en dat ze hier, in Maison Grégoire, voor de eerste keer voorstelt.
Zo is Grace has one leg to stand upon is ook de titel van een welbepaald sculpturaal project dat Haesarts realiseerde in India. Voor deze serie liet Haesaerts assemblages die ze in Europa had gemaakt uit industrieel vervaardigde materialen re-produceren door lokale Indiase ambachtslieden. Het westerse artefact wordt aldus geconfronteerd met zijn ambachtelijke en arbeidsintensieve reproductie in India.
Hier komt het concept van de unready-made in het spel, of nog : Het kunstwerk in het tijdperk van zijn manuele reproduceerbaarheid… Het is hier dat we voelen dat de inzet van Haesaerts’ sculpturen niet enkel decoratief of mimetisch is, maar dat er subtielere implicaties liggen vervat in het (re)productieproces van haar werk. Het industrië le artefact dat op ambachtelijke wijze wordt gereproduceerd krijgt hierdoor een nieuwe en verschillende betekenis. Het bevraagt de esthetische ervaring, maar introduceert ook de idee van een omkering van de globalisatie- en moderniseringsprocessen.
De spanning tussen het industrieel vervaardigde artefact en het handwerk, een spanning die tegelijkertijd opgedreven wordt en tot verzoening gebracht, is een zoveelste uiting van het dialectisch denken dat de onderstroom vormt van Sofie Haesaerts’ werk. Want in het spanningsveld tussen schijnbaar geïmproviseerde, toevallige samenvoegsels en nauwkeurig gecontroleerde, fragiele verbindingen, tussen de singulariteit van een ruimtelijke opstelling en de regelmaat van het serië le, tussen de dynamiek van de steeds evoluerende composities en de statische uniciteit van het sculpturale moment, creë ert Haesaerts door de transformatie en refabricatie van triviale objecten krachtige metaforen die tal van formele en conceptuele onderzoekspistes openen.
Emmanuel Lambion
Vernissage op 22 april 2009 om 19u.
Van 24/4/2009 tot en met 31/05/2009 is de tentoonstelling elke zaterdag te bezichtigen van 14 tot 18u.
Op zaterdag 23 april is de tentoonstelling ook open van 19 tot 22u.